Coraz więcej drużyn inwestuje w stroje, które przetrwają intensywne treningi, pot i częste pranie. Dobór technologii nadruku ma tu kluczowe znaczenie, bo to on decyduje, czy logo i numer wytrzymają sezon.
Najważniejsze czynniki to pot, tarcie, rozciąganie i częste pranie. Różne techniki reagują na nie inaczej.
Sublimacja zwykle przenika w głąb włókien poliestrowych i jest niewyczuwalna, lecz jej odporność na pot i pranie powinna być potwierdzona testami na docelowym materiale. Działa na jasnych tkaninach o wysokiej zawartości poliestru, zwykle ≥80% (optymalnie 100% dla najlepszej trwałości). Na ciemnych kolorach i na bawełnie sublimacja zwykle nie sprawdza się bez poddruków lub specjalnych baz; przed wyborem tej metody przeprowadź testy na docelowym materiale. Sitodruk buduje warstwę farby na powierzchni. Dobrze znosi pranie i tarcie, jeśli farby są dobrane do tkaniny i prawidłowo wygrzane. Farby wodne są bardziej oddychające, plastizolowe lepiej kryją. DTF to transfer z klejem termicznym. Jest uniwersalny materiałowo i trwały po poprawnym utrwaleniu. Może być mniej oddychający na dużych powierzchniach i wrażliwy na bardzo duże rozciąganie. Folia fleks i wycinane transfery są odporne na pranie, ale przy dużych, pełnych kształtach ograniczają oddychalność i mogą pękać podczas mocnego rozciągania. DTG daje miękki nadruk na bawełnie, lecz w sporcie bywa mniej trwały na tarcie i pot. Transfery sitodrukowe łączą precyzję sitodruku z wygodą aplikacji. Dobrze sprawdzają się w numeracji i logotypach.
Sublimacja na poliestrze zwykle zapewnia najwyższą odporność na pot, natomiast ostateczna trwałość zależy od składu tkaniny i parametrów produkcji.
W sportach o wysokiej potliwości sublimacja jest wyborem pierwszym, o ile odzież to głównie poliester i jasne kolory. W przypadku ciemnych koszulek z poliestru do sitodruku stosuje się farby niskokruche z barierą przeciw migracji barwnika. DTF sprawdza się w mieszankach tkanin i numeracji, gdy potrzebna jest uniwersalność, a projekt nie zasłania dużych stref wentylacji. Warto wybierać farby i transfery z deklaracją odporności na pot zgodnie z normami, o których niżej.
Najlepsza jest próba na realnych próbkach i kilka serii testów prania oraz tarcia.
Jeśli to odzież do prania przemysłowego, wykonaj oddzielne testy w podwyższonej temperaturze i z mocniejszą chemią.
Materiał decyduje o wyborze techniki i parametrach produkcji. Nie wszystkie tkaniny zachowują się tak samo.
Poliester jest idealny do sublimacji. Na ciemnych, mocno barwionych poliestrach może wystąpić migracja barwnika do warstwy nadruku, dlatego potrzebna jest bariera lub odpowiednie farby. Bawełna dobrze przyjmuje sitodruk, DTG i DTF, ale szybciej nasiąka potem. Wymaga farb i klejów przystosowanych do częstego prania. Mieszanki z elastanem są elastyczne i wrażliwe na wysoką temperaturę. Nadruk powinien być rozciągliwy, a proces odbywać się w niższych temperaturach prasowania. Tkaniny z powłokami hydrofobowymi mogą słabiej przyjmować transfery. Potrzebne są odpowiednie kleje i mocniejszy docisk. Ażurowe siatki i strefy wentylacyjne nie lubią pełnych, dużych wypełnień. Lepiej projektować przewiewne grafiki.
Klucz to dobór techniki do materiału, poprawny proces i świadomy projekt graficzny.
Warto opierać się na uznanych normach dotyczących prania, potu i tarcia.
Nie zawsze potrzebujesz pełnej dokumentacji laboratoryjnej. Jednak odniesienie do tych norm porządkuje rozmowę z wykonawcą i ułatwia porównanie ofert.
Najlepszy nadruk zniszczy zła pielęgnacja. Proste nawyki znacząco wydłużają jego trwałość.
Aby dobrać technikę nadruku, która wytrzyma sezon, określ materiał, warunki użytkowania i oczekiwany efekt. W sporcie sprawdzają się sublimacja na poliestrze, dobrze utwardzony sitodruk oraz wysokiej jakości transfery, a DTF daje elastyczność przy mieszanych materiałach i krótszych seriach. Pamiętaj o testach próbkowych, przemyśl projekt i pielęgnację. To uczciwy przepis na stroje, które po wielu praniach wciąż wyglądają i działają tak, jak powinny. Personalizowana odzież dla klubów sportowych pozwala nie tylko wyróżnić drużynę wizualnie, ale też zapewnia trwałość i komfort podczas intensywnych treningów i zawodów.
Zamów próbki i doradztwo techniczne!
Sublimacja na 100% poliestrze zazwyczaj najlepiej znosi pot i zachowuje trwałość nadruku, ponieważ barwnik wnika w strukturę włókien. W przypadku ciemnych tkanin stosuje się specjalne farby lub bariery w sitodruku, a DTF sprawdza się przy mieszankach materiałów.
Tak, warto zamówić próbkę na docelowym materiale i wykonać testy prania oraz tarcia zgodnie z normą ISO 6330. Sprawdź odporność koloru, przyczepność nadruku oraz ewentualne mikropęknięcia podczas rozciągania.
Poliester jest bardziej trwały i szybkoschnący, idealny do sublimacji. Bawełna lepiej przyjmuje sitodruk i DTF, ale szybciej chłonie pot i może wymagać specjalnych farb lub klejów odpornych na częste pranie.
Pierz odzież na lewej stronie w niskiej temperaturze, unikaj wybielaczy i suszarki bębnowej. Nie prasuj bezpośrednio po nadruku. Po treningu wypłucz koszulkę zamiast trzymać ją mokrą w torbie.
Najważniejsze to: ISO 6330 (pranie domowe), ISO 15797 (pranie przemysłowe), ISO 105-E04 (odporność na pot), ISO 105-X12 (odporność na tarcie). Warto też wymagać certyfikatów OEKO-TEX Standard 100 i zgodności z REACH.
